ptak drapieżny

См. также в других словарях:

• ptak — m III, DB. a, N. ptakkiem; lm M. i 1. «zwierzę kręgowe z gromady o tej samej nazwie» Ptak dziki, hodowany, drapieżny, śpiewający. Świergot, śpiew ptaka. Karmić ptaki domowe. Polować na ptaki. Lekki, wolny jak ptak. ∆ łow. Ptak łowczy «ptak… …   Słownik języka polskiego

• ptak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzę kręgowe (ok. 8,5 tys. gatunków), którego ciało pokryte jest piórami, kończyny przednie mają postać skrzydeł, a bezzębne szczęki osłania rogowy dziób; jest jajorodne i stałocieplne :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kaniuk — m III, DB. a, N. kaniukkiem; lm M. i ∆ zool. Kaniuk biały «Elanoides forficatus, ptak z rodziny sokołów, pokrewny kani, o biało czarnym upierzeniu; najpiękniejszy ptak drapieżny Ameryki» ‹ukr.› …   Słownik języka polskiego

• łowczy — «związany z łowami, z łowieniem zwierzyny, służący, używany do łowienia; myśliwski, łowiecki» Statek łowczy. Flota łowcza. ∆ Ptak łowczy «ptak drapieżny (np. sokół, jastrząb, krogulec itp.) układany i używany do łowów» łowczy w użyciu rzecz. 1.… …   Słownik języka polskiego

• raróg — m III, DB. rarógroga, N. rarógrogiem; lm M. rarógrogi «Falco cherrug, ptak drapieżny z rodziny sokołów, o upierzeniu szarobrązowym i głowie białej, przelotny; zamieszkuje Eurazję oraz Meksyk; w Polsce rzadki, chroniony, ceniony dawniej w… …   Słownik języka polskiego

• sokół — m IV, DB. sokółkoła, Ms. sokółkole; lm M. sokółkoły 1. «Falco, ptak drapieżny z rodziny o tej samej nazwie, używany (zwłaszcza dawniej) w Polsce na polowaniach jako ptak łowczy» Sokół wędrowny. Łowy z sokołem. 2. zool. sokoły «Falconidae, rodzina …   Słownik języka polskiego

• białosęp — m IV, DB. a, Ms. białosęppie; lm M. y zool. «Nephron perenopterus, ptak drapieżny, wszystkożerny, o białym upierzeniu z czarnymi lotkami; występuje w Eurazji i Afryce, jest chroniony; ścierwnik biały» …   Słownik języka polskiego

• białozór — m IV, DB. białozórzora, Ms. białozórzorze; lm M. białozórzory zool. «Falco rusticolus, ptak drapieżny, głównie ptakożerny, z rodziny sokołów, występujący w około sześciu odmianach, gnieżdżący się w najbardziej na północ położonych okolicach… …   Słownik języka polskiego

• bielik — m III, DB. a, N. bielikkiem; lm M. i 1. roln. «choroba roślin z rodziny krzyżowych, wywoływana przez pasożytniczy grzyb, objawiająca się występowaniem, zwłaszcza na łodygach, białych, błyszczących pęcherzyków, z których wysypują się zarodniki;… …   Słownik języka polskiego

• błotniak — m III, DB. a, N. błotniakkiem; lm M. i zool. «Circus, ptak drapieżny z rodziny sokołów, rozpowszechniony prawie na całym świecie; w Polsce występują cztery gatunki, np. błotniak stawowy, błotniak zbożowy» …   Słownik języka polskiego

• drapieżnik — m III, DB. a, N. drapieżnikkiem; lm M. i «zwierzę drapieżne, ptak drapieżny» Myszołów to pożyteczny drapieżnik …   Słownik języka polskiego